Vermits de "Provence " vorig jaar ons zo goed bevallen is gaan we dit jaar terug, het begin van een jaarlijkse gewoonte. Na de winter de eerste zonvitamientjes gaan opdoen in het zuiden is voor iedereen die er de tijd voor heeft een aanrader.
Provence 2013
Dit jaar bezoeken we een deel van de zaken die we in 1975 in de Provence ook bezochten. Met bijna 40 jaar meer op de teller zullen zowel de dorpjes als wij er heel anders uitzien.
maandag 29 april - Tournus - 654 km
We vertrekken eindelijk richting zuiden. Onze voorziene stopplaats is Tournus en vertrekken om 4u lijkt ons dan een beetje vroeg, we vertrekken nu een uurtje later, om 5u. Voor de meesten nog een onwaarschijnlijk nachtelijk uur maar de ring rond Brussel is nog rustig en we tuffen lustig - 95km/u - richting Ardennen. Het weer is niet goed, af en toe regen en het is koud. De vorige dagen was het ook koud en regenachtig in de Provence. De weerman heeft nog juist twee dagen om daar verandering in te brengen.
Ondanks het feit dat we op een maandag vertrekken is het zeer rustig rijden. Hoe verder naar het zuiden, hoe groter de watervlaktes op de velden naast de autostrade. Op de radio horen we iets van overstromingen, maar de details hebben we niet meegekregen. Mijn bijrijder slaakt een diepe zucht telkens ze een waterplek ter grootte van een klein meer ontdekt.
Tijdens een tussenstop langs de autostrade is het winderig en fris, eerder koud dan fris.
Aan het tankstation van Tournus is het aanschuiven geblazen. Blijkbaar kent iedereen dit goedkope station op 500m van de uitrit van de autostrade.
Om kwart voor drie staan we in Tournus langs de Saône. De staanplaats is watervrij maar het peil van de rivier is zeer hoog. Het water ruist door de bomen, de "promenade" is één lange zwemvijver. Gezien de temperatuur verwacht ik elk moment ijsschotsen te zien en pinguïns, misschien zelfs ijsberen!
dinsdag 30 april - St. Martin d'Ardèche - 252km
De weg naar de bakker loopt langs het nog steeds wassende water van de Saône. Het brood bij de artisanale bakker van Tournus - une flute - is superlekker. De staanplaats is prima, zelfs zonder voorzieningen voor motorhomes. Ondanks de soms roffelende regen heb ik - niet wij - dank zij oordopjes zeer goed geslapen.
De tweede dag naar het zuiden verloopt zonder problemen. Regenvlagen af en toe en nog steeds fris, maar het landschap krijgt al zuiderse trekjes.
Voor morgen staat een rondrit langs de Gorges de l'Ardèche op het programma en we zoeken een slaapplaats in het begin van de Ardèche. Gewone staanplaatsen zijn er hier niet te vinden, enkel een wijnboer biedt een afgelegen en tamelijk dure plaats aan. Het wordt dus de ACSI-camping Le Moulin in St. Martin d'Ardèche. De camping is prima gelegen om te voet het dorpje te bezoeken. Restaurants en winkels op loopafstand en vers brood elke morgen, wat wil je nog meer .... zon, dat willen we.
Het regent nog steeds en de schaarse kampeerders lopen op de tippen van hun tenen rond de waterplassen. Hier en daar hangen bordjes die de "ontsnappingsroute" bij overstromingen aangeven. Dat belooft want de Ardèche staat al zeer hoog.
woensdag 1 mei - St. Martin d'Ardèche - 76km
Tik, tok, tik tik, tok tok, het regent in het zuiden. Een licht windje ontdoet de bladeren van de regen van deze nacht, het is grijs en grauw, koud, donker en nat. Het brood - hier geen flute - smaakt maar we zitten met verlichting en verwarming te ontbijten. Winterse toestanden kwamen in onze planning niet voor, afwachten dus, de radio voorspelt opklaringen vanaf de middag.
De middag is daar maar buiten een opstekende wind is alles nog steeds grijs en grauw. Ik krijg al commentaar dat ik veel te vroeg naar het "zuiden" wou, dat we nu in de regen zitten. Tussen de bomen piept er een straaltje zon, er is blauw tussen de wolken. Een half uur later straalt de zon uit een blauwe hemel, de waterplassen zien er opeens vriendelijker uit.
Een rondrit door de Ardèche is misschien niet voor vandaag, maar een wandeling naar Aiguèze, aan de overkant van de rivier, zien we wel zitten. Gezien we het weer nog niet te erg betrouwen hebben we een lichte pull en regenkledij meegenomen. Over een zeer smalle brug gaan we naar de overkant.
Aiguèze heeft sinds 2005 het label van de "mooiste dorpen van Frankrijk" en is daarmee het enige dorp in de Gard. De weg naar het dorp loopt bergop langs de rivier. Het wordt warm, we zijn veel te warm gekleed, de zon is eindelijk daar. Het dorp is klein maar pittoresk, met de platanen op het plein en de kleine straatjes er rond. Winkeltjes met prullaria en restaurantjes waar de obers op de klanten wachten. Het is nog helemaal niet druk, het seizoen moet nog beginnen.
De zon straalt nu uit de blauwe wolkengaten, het wordt warm, waarom dan nu niet de geplande rondrit door Gorges de l'Ardèche doen? Op een half uurtje staan we terug aan de motorhome en maken we ons klaar voor de rondrit. Eerst alle losliggende spullen wegbergen en alle kasten op slot doen. Openvliegende kasten of klapperende ramen kunnen we onderweg missen.
De enige hindernis op onze rondrit is de brug over de Ardèche. In de Michelingids staat ze als een zeer smalle brug omschreven en alhoewel ik er al een motorhome over zag rijden ben ik er niet 100% gerust in. Het blijkt inderdaad een zeer enge doorgang, twee vingers langs beide kanten, stuurfouten niet toegelaten. Over de brug gaat het vlot maar eens er over moeten we tussen de palen van de verankering van de tuikabels door en dat is ooo zooo smal.
De rondrit is prachtig, met hier en daar mooi aangelegde uitzichtpunten - belvédères - met kleine parkings. Nu gaat het nog maar in de zomer is dit wellicht een heel drukke bedoening. De weg blijft hoog boven de Ardèche de loop van de rivier volgen. Via Pont d'Arc en de belvédères van Serre de Tourre, Autridge en Gournier komen we terug in St. Martin d'Ardèche aan.
De restaurantjes zijn niet ver van de camping en een mooie dag kan je niet beter afsluiten dan in een restaurant.