donderdag 2 mei - Chateauneuf du Pape - 50km
De zon schijnt wanneer we deze morgen de gordijnen open trekken. Het weer is blijkbaar vrolijk gezind, nu zijn we echt in het zuiden, in „le midi". Het ochtendritueel aan het sanistation gaat vlot. De meeste campings zeggen wel uitgerust te zijn voor motorhomes, maar een loosput waar je gemakkelijk over kan rijden vind je nog niet al te veel. Hier dus wel en na een half uurtje zijn het zwart- en grijs water (zwart=wc en grijs=keuken/douche) verdwenen en zijn we voorzien van water voor twee dagen.
Hier geen péage meer maar langs rustige en kleinere wegen toeren we rond in de streek. Onze eerste stop is een Intermarché in Pont St. Esprit. Zoals steeds verkiezen we een supermarkt omdat we daar tenminste kunnen parkeren. De vorige avond hadden we bij een artisanale beenhouwer in St. Martin d'Ardèche een lekkere huisgemaakte paté en worst gekocht. Daar kan de Intermarché natuurlijk niet tegenop.
Rond de middag komen we in Orange aan. De triomfboog en het theater zijn de hoogtepunten van Orange, maar een wandeling door de oude steegjes is eveneens een aanrader. Het is vandaag markt en vele pleintjes staan vol met markende kramers en toerende isten. Het theater staat er nog maar gezien er werken in uitvoering zijn laten we een bezoek over aan anderen. Na een uurtje slenteren en genieten van de sfeer gaan we verder naar Chateauneuf du Pape.
Het kasteel zien we van ver maar de staanplaats die er zou moeten zijn vinden we niet. Dan maar de ACSI-camping l’Art de Vivre, waarvan de naam alleen al veelbelovend is.
De camping is in een bos op een eiland van de Rhône gelegen, op 1,5km van Chateauneuf. Vroeg in de namiddag zijn er nog weinig kampeerders en overal ligt materiaal. Blijkbaar is men nog volop aan het werken om de camping tegen het zomerseizoen klaar te krijgen. Het zwembad is nog niet af en aan de bar met terras is ook nog werk. De mensen zijn echter zeer vriendelijk en geven honderduit uitleg over camping en streek.
We gaan te voet richting Chateauneuf du Pape, door de wijngaarden van de beroemde wijn. Spaanse gastarbeiders zijn zowel op de camping als in de wijngaarden druk aan het werk. De Spaanse economie doet het zo slecht dat ze met een ganse familie in een tent op de camping logeren en in de wijngaarden werken. Het is een hard werk, want tussen de wijstokken is er geen grond maar enkel keien.
Na een nijdige klim komen we aan de ruïne van het kasteel dat boven Chateauneuf uittorent. De staanplaats voor motorhomes zou op de parking aan het kasteel zijn, maar overal hangen waarschuwingen om geen waardevolle voorwerpen in de wagen te laten. Geen uitnodigende plek om de nacht door te brengen, dan liever "levenskunst" in het bos.
We kunnen Chateauneuf niet verlaten zonder de plaatselijke wijn te proeven, alhoewel die met 6,5 euro voor 13cl aan de prijs van vloeibaar goud verkocht wordt.
De nacht is rustig met af en toe een regenvlaag. De oordopjes komen opnieuw van pas om het roffelen op het dak te dempen.
vrijdag 3 mei - Uzès - 62km
We gaan verder op het spoor van onze tocht van 1975, eerst naar de Pont du Gard en daarna naar Uzès. De Pont du Gard, over de rivier de Gardon (!) , is een brug/aquaduct die in de romeinse tijd het water naar Nimes bracht. De campingbeheerder waarschuwt ons dat de Pont du Gard nu een afgesloten toeristisch complex is waar je zonder betalen zelfs geen glimp van de brug kan opvangen. Wat een verschil met 1975, toen je nog ongestoord boven op het aquaduct kon lopen (zie de foto links).
Het blijkt allemaal nog reuze mee te vallen. het is inderdaad een toeristisch complex maar het is mooi ingeplant en geeft veel informatie over de geschiedenis van de romeinse waterwerken. Een museum en een tentoonstelling van hedendaagse kunst zijn een bijkomende attractie.
In de vroege namiddag trekken we verder naar Uzès. Voor zover ons bekent is er nergens een staanplaats noch een camping, het wordt dus improviseren vanavond. Bij het binnenrijden van Uzès zien we rechts een bord met "parking gratuit" en op die parking enkele motorhomes. Vermits we maar 500m van het centrum zitten is dit een prima parkeerplaats. Het is de parking van de arena en het rugby-stadion van Uzès. Achter een muur staan tientallen zigeuners en voor de muur enkele motorhomes, zal die combinatie samen de nacht in gaan ?
Te voet zijn we op 5min aan de ring rond Uzès en onderweg komen we aan twee bakkers voorbij. Wat een luxe! Ring is een groot woord voor de smalle eenrichtings-ringweg met kruipend verkeer.
De place aux Herbes is het centrum van het toeristische Uzès. Onder de platanen staan de tafeltjes gedekt voor vanavond. Aan de bars en op de terrasjes krioelt het van toeristen of inboorlingen, enkel aan de huidskleur kan je het verschil merken. De lange regenperiode heeft de toeristen gewassen en ze zien toch nog zo bleekjes.
Terug aan de parking gratuit is het aantal motorhomes tot 11 gestegen. Blijkbaar is iedereen van plan om de nacht op deze parking door te brengen.
Een rugby-training op het oefenveld breng afwisseling onder de avondzon die in de verte op de heuvels van de Gard schijnt. We maken nog een avondwandeling naar "'t stad" , waar de toeristen nog steeds eten en drinken op de place aux Herbes. De steegjes zijn rustig en worden langzaam donker. Uzès is een mooi stadje, een aanrader!
Het wordt een rustige nacht, het verkeer sterft weg op de toegangsweg en ook de zigeuners zijn blijkbaar moe.