maandag 6 mei - Les Saintes Maries - 0km
Vandaag is het leven zoals God in Frankrijk: niksen, wandelen, fietsen op de aftandse misbaksels die hier te huur zijn. Het is aangenaam fietsen op de afsluitdijk richting phare de la Gacholle. De weg is hobbelig, soms overwaaid met zand maar na enkele kilometers wordt het rustig en ben je alleen met de natuur.
Langs het strand staan motorhomes geparkeerd, over de weg lopen paarden en mensen en die twee mengen niet steeds goed samen. Even verder is het verboden voor auto's en paarden maar daar trekken de Fransen zich weinig van aan, Parisiens zegt een Fransman met veel misprijzen. Om de auto's en de paarden werkelijk tegen te houden zijn betonblokken over de weg de enige oplossing. Wanneer de zandhopen te hoog worden en de afstand van het dorp te ver, zijn de laatste auto's en paarden ook verdwenen.
Phare de la Gacholle
Vanavond gaan we eten in Le flot blue, waar we vorig jaar lekker gegeten hebben. Het was ditmaal een slechte ervaring. De bediening was opdringerig en het eten niet veel zaaks. De menukaart was verwarrend en je leek meer te gaan krijgen dan wat werkelijk aangeboden werd. Hier komen we nooit meer terug!
dinsdag 7 mei - Le Salin D'Aigues-Mortes - 67km
Aan de toeristische dienst van Les Saintes-Maries hebben we een foldertje gezien over een bezoek aan de zoutwinning van Aigues-Mortes. Aigues-Mortes is het koekenstadje dat ons vorig jaar zo bevallen is, daar gaan we dus opnieuw naartoe.
Tegen de middag komen we op de parking van de zoutwinning aan. Met een toeristentreintje gaat het dan voor een meer dan een uur durend bezoek door de zoutwinning. Tijdens de rondrit wordt de winning van het zout - in het Frans - uitgelegd. In het voorjaar is er echter weinig activiteit te bespeuren, de zon moet haar werk nog doen en tegen eind augustus het zout klaarmaken om geoogst te worden.
De laatste stop is natuurijk een winkel waar allerlei zoutproducten en andere prullaria te koop zijn.
We zijn maar 1 km van Aigues-Mortes en de koekjeswinkel verwijderd maar dat blijkt onbereikbaar ver te zijn. De officiële staanplaats voor motorhomes is oerlelijk en staat overvol en op de parkings waar je vorig jaar zonder probleem een nachtje mocht staan hangt nu op 2m hoogte een balk over de ingang. Ons autootje is echter 2,75m hoog en we kunnen er niet onder. Geen koekjes dus, we gaan dan maar terug naar Les Saintes-Maries.
woensdag 8 mei - Les Saintes-Maries - 0km
We dachten vandaag al stilletjesaan naar het noorden op te schuiven maar een stralend blauwe hemel en 26gr doen bij ons alle zin om te rijden verdwijnen. Een wandeling langs de dijk richting Gacholle is een veel beter idee.
In Frankrijk wordt vandaag en morgen het einde van de tweede wereldoorlog herdacht en de Fransen hebben vakantie. Het is hier druk, superdruk, alle parkings staan overvol. Langs de zandweg naar de vuurtoren toe staat een 4km lange rij van motorhomes. De bewoners liggen te luieren of zijn aan het barbecuen, aan het drinken, aan het spelen. Onze staanplaats is tot de laatste plaats volzet, echt comfortabel is het er niet meer maar het is onze laatste nacht hier.
Rond 22u30 start een pipo zijn motor en laat die drie kwartier draaien omdat zijn batterij plat is. Er zijn hoe langer hoe meer idioten met een motorhome op reis, die daarenboven nog zeer egoïstisch ingesteld zijn.
donderdag 9 mei - Tournus - 422km
Het is zalig weer deze morgen maar we moeten terug op weg naar huis. Ik heb morgen een afspraak bij een wijnboer in de Elzas en in één ruk is dat wel een beetje ver. Vermits alles boordevol staat hebben we geen zin om naar de loosput te maneuvreren en gebruiken we de noodprocedure. Water lossen gebeurt via een emmer en water laden via een gieter. Het gaat traag, is een karwei "corvée" volgens een Fransman maar ik vind dit gewoon sport. Het is geen fitness maar het is bukken, stappen, heffen en voldoet zo perfect aan de definitie van sport.
De rit verloopt zonder problemen en we komen in Tournus tijdens een "Jour de l'art" waar alle prullenwinkels open deur houden. Er is veel volk op de been en we hebben na enig gesnuister een voorraadje vreemde mosterdsmaken ingeslagen.
vrijdag 10 mei - Pfaffenheim - 305km
Van Tournus naar de Elzas is geen heel mooie weg maar het mooie weer maakt er toch een aangename rit van. Die avond is er het wijnproeven waarbij de heer Walter, wijnboer, zijn nieuwste wijnen aan ons voorstelt. Er was ook een koppel Zwitserse Belgen, Belgen die geëmigreerd waren naar Zwitserland. We hebben samen nog nagepraat (mm) en het is laat geworden.
zaterdag 11 mei - Thuis - 515km
Op weg naar huis, weinig spectaculairs maar af en toe wel nodig .