Op reis in 2007
Het Iseomeer, het Lago d'Iseo, is een minder gekend Noord-Italiaans meer. Ten opzichte van de grotere meren, het Lago Maggiore en het Lago di Garda is het veel rustiger en minder toeristisch.
Lago d' Iseo
Het meer ligt tussen Bergamo en Brescia en voor een weekje vakantie is er aan het meer en in de nabije omgeving genoeg te beleven.
Vertrekdag
De avond voor het vertrek belooft zeer druk te worden. Het zangkoor Valeiriaan houdt zijn jaarlijkse Café Chantant en als lid van dat koor kan ik daar niet ontbreken. Vermits we zoals steeds om 4uur 's morgens vertrekken mag ik het wel niet te bont maken.
Om 3u25 loopt de wekker af. We zijn om 3u50 de baan op. Rustig vertrekken langs de Brusselse ring, weinig verkeer, geen vliegtuigen boven ons hoofd, prachtig. Gisteren heb ik naar Beckenried gebeld om in ons traditionele etappehotel een kamer te reserveren. Het wordt drukker in Hotel Roessli en reserveren is nu nodig. Ik besluit niet te tanken in Luxemburg maar direct door te rijden naar Zwitserland. Het prijsverschil voor superbenzine is zeer klein. In het "dure" Zwitserland tankt men eurosuper aan 1euro 15 cent !
Tussen de Luxemburg - Franse grens en de Zwitserse grens worden we geplaagd door fikse regenbuien. Met de cruisecontrole op 110km/uur hebben we daar weinig last van maar aangenaam is anders.
In Frankrijk lassen we een stop in op de Aire de service du Ht Koenigsbourg. Vorig jaar vonden we dat een prachtige stopplaats in de buurt van Colmar. Dit jaar is het veel minder: de toiletten zijn slecht onderhouden of kapot, er zijn werken aan de parking, er zijn werken binnen de inkomhal. Hier moet veel verbeteren en deze aire is volgens mij voorlopig te mijden. Hoe de Fransen er in slagen om op één jaar tijd een nieuwe Aire zo grondig te verprutsen is mij een raadsel.
Niet tanken in Luxemburg is blijkbaar toch niet zulk een goed idee. Zelfs tegen een verbruik van 7liter/100km vrees ik de Zwitserse grens niet te halen. Ik laat de Fransen 10 liter Eurosuper verkopen.
Om 13u00 zijn we in Beckenried. Het weer is goed en we wandelen de benen los na 700km autozitten. Na de wandeling lokt het terras aan het meer met een halve liter Weissbier - of Weizenbier - en 's avonds hebben we lekker gegeten. Iedereen is hier weer supervriendelijk.
De bergen over
We staan vroeg op want we gaan naar het zuiden. Het ontbijt met zicht op het Vierwoudstedenmeer brengt ons in de juiste vakantiestemming. De eerste wandelaars gaan al naar de boten en de kabelbaan naar de Seelisberg zoemt.
Beckenried is direct aan de autostrade gelegen en na vijf minuten rijden we de Seelisbergtunnel binnen. Na de tunnel komen we in de omgeving van Altdorf een laatste maal het meer tegen. Vanaf hier stijgt de weg langzaam richting Gotthard en richting zuiden.
Dit jaar zijn er geen rotsverschuivingen en de Gotthardtunnel is nu wel geopend. Met stralend weer duiken we de tunnel in, met wolken en een frisse 19° komen we er uit. Het weer is niet zo slecht als in 2005 toen we naar Toscane trokken, maar het zonnige zuiden is het zeker nog niet.
De temperatuur stijgt bij het naderen van de Italiaanse grens. Ik plan nog tanken in het laatste station voor de Italiaanse grens. Hier blijkt de goedkope Zwitserse benzine ineens even duur te zijn geworden als de Italiaanse ! Tanken op de autostrade is nooit een goed idee maar hier in Coldrerio is er heel veel volk en geen prijsvoordeel meer.
De grensovergang van Chiasso is niet de mooiste. Veel staal en glazen wanden waarachter de niet zo mooie Italiaanse huizen te zien zijn. Is het de netheid die te wensen overlaat of worden ze gewoon gebakken door de zon - het is reeds 30° - alle huizen hebben hier een grauwe kleur.
We merken het aan alles dat we in Italië zijn. De brede Zwitserse wegen worden in donkere Italiaanse tunnels rond het meer van Como geperst. Het glijdende asfalt verandert in dobberende betonplaten. Tussen Milaan en Bergamo zijn er "lavori in corso" en is er "coda", gekende zaken dus. De warme broodjes van de Autogrill smaken echter beter dan de koude Franse broodjes. Een Autogrill is meestal erg verzorgt maar o zo druk, we zijn nu werkelijk in Italië.
Iseo
Rond 14u komen we in Iseo aan het hotel toe. Het is zondag en half Brescia is uitgelopen om aan het meer in de zon te gaan liggen bakken. Geen meter parking te vinden maar gelukkig heeft hotel Iseolago een grote privéparking waar nog ruimschoots plaats is.
De ontvangst is zeer vriendelijk in dit mooie hotel **** . In het Engels voor de meeste buitenlanders maar ik kan hier mijn hart en mijn liefde voor het Italiaans ophalen. Dankzij de jaren Italiaanse les voel ik mij hier direct thuis. Ook zonder Italiaans kan je hier in het Engels, Duits of Frans terecht. Ziet hun glimlach er in het Italiaans iets sprankelender uit of beeld ik mij dat allemaal in ?
In de namiddag maken we al een eerste wandeling naar het dorp Iseo. Na 1km of 15min slenteren kom je in een mierenhoop van Italiaans getater aan. Dit is Italië: je ogen en oren de kost geven ! Alle kleuren en formaten krinkelen en winkelen voorbij. Gelati, bibite, afkoelen moeten we hier. Boten met ronkende motoren worden bereden door bruinverbrande en schaarsgeklede Italianen. Zondag is nog steeds de "hebjemijgeziendag".
Het water klotst over de promenade. De regens van de voorbije weken hebben het meer tot het maximaal niveau gevuld. De eendjes en aalscholvers trekken er zich niets van aan. Het meer schijnt zeer visrijk te zijn en dat trekt watervogels aan.
Bij terugkomst op de kamer komen we in een ijskast terecht: 20 ° ! De kou slaat ons op het lijf maar de receptie weet raad en stelt de temperatuur op 23° in. Nog fris als je uit 29 ° komt maar wel doenbaar.
's Avonds lopen er 5 pinguins rond onze tafel. Het contrast tussen het eenvoudig hotel van Beckenried en de luxe van Iseolago kan niet groter zijn. We hebben zeer lekker gegeten en de Barone Pizzini van 2004 smaakte. Dit belooft voor de rest van de week.