La Strada del Vino
Vandaag wordt het een rustige dag. In de voormiddag slenteren we door de steegjes en langs de pleintjes van Iseo, in de namiddag plannen we een trip langs de wijnvelden van de Franciacorta. Het weer is schitterend, er is weinig volk, Iseo op zijn best.
's Avonds aan tafel hebben we al enkele keren een Barone Pizzini uit de Franciacorta gedronken. De 80km lange Strada del Vino trekt ons daarom aan.
We vertrekken uit Sarnico maar hebben moeite om de aanduidingen te vinden. De weg slingert zowel door industriezone's als door woonzone's maar veel wijngaarden komen we de eerste kilometers niet tegen. Bij wijnbouwer Ricci Curbastro bezoeken we een landbouwmuseum. De ontvangst is zeer vriendelijk maar vooral bedoeld om de achterliggende winkel draaiende te houden. Het museum deed ons een beetje denken aan het museum der oude ambachten van Grimbergen. Tof allemaal maar daar waren we nu niet naar op zoek want we hebben het allemaal al eens gezien.
Wie al eens de wijnroutes door de Elzas gevolgd heeft zal ontgoocheld zijn. Geen pittoreske dorpjes, geen heuvels met wijnranken, weinig wijnboeren waar je wijn kan proeven. Na 20km houden we de Strada voor bekeken en keren we terug naar Iseo.
Dat was het dan
De laatste dag wordt een slenterdag in de omgeving. We bezoeken opnieuw de Torbière, maar nu langs de noordkant. De ingang is op 500m van het hotel maar we moeten wel een zeer drukke weg over.
In het bezoekersgebouw is er een fototentoonstelling over de Torbiëre. In een verlaten uithoek van het reservaat komen we enkele vissers tegen die weinig vis gevangen hebben maar des te meer blikjes bier. Het is vakantie voor iedereen.
Die avond is er in het hotel een groot tuinfeest ter ere van de zonnewende. Elk jaar geeft Iseolago op de laatste zaterdag van juni een groot tuinfeest. Gratis eten en drinken voor de hotelgasten maar de Italianen uit de omgeving die willen deelnemen moeten heel wat euro's afdokken. Alles was in orde, mooie muziek, lekker eten en overvloedig veel drank. Morgen moeten we vroeg uit de veren zodat we het niet te bont kunnen maken.
Op 1 juli verlaten we Iseo en keren terug naar Beckenried. Het is zwoelwarm aan het Vierwoudstedenmeer en het terras aan het meer heeft veel succes bij Zwitsers en toeristen. Rond 17u steekt de wind op en even later krijgen we een fikse storm.
De terugreis 's anderendaags was weinig speciaals. 750km autostrade met als dieptepunt broodjes van 4.60euro op een parking langs de Franse autostrade. Trop is te veel zei ooit een beroemd Belgisch politicus.
Iseo was echter een zeer aangename vakantiebestemming, maar één week is meer dan genoeg als je geen fervente zonaanbidder bent.