Productie.

De ontwikkeling startte in 1933. De eerste 25 ponder (pr), de Mk 1, was een 18 pr kanon met de schietbuismantel aangepast op de 25 pr schietbuis. Deze werd in 1935 getest en daarna ingevoerd. In 1939 kreeg het kanon en eigen affuit en werd Mk 2 genoemd.

Vanaf 1940 tot begin 1970’er jaren werden componenten voor dit stuk geproduceerd door diverse bedrijven in Engeland, zoals Vickers-Armstrongs, Baker-Perkins, en Weirs. Het kanon zelf werd voornamelijk door Royal Ordnance Factories geproduceerd. In Canada heeft de firma Sorel complete stukken gebouwd en in Australë werd er een kortere uitvoering gebouwd voor in de jungle. In de loop van de productie kwamen er modificaties en nieuwe modellen. In totaal zijn er ruim 13.000 stuks geproduceerd.

Modellen.

Kanon:

Mk 1: Schietbuis 25 pr op affuit van 18 pr. Mk 2: Kanon 25 pr met eigen affuit. Mk 3: Mk 2 met voorziening die verhindert dat granaten terugvallen bij laden onder steile hoeken. Mk 2/1 en 3/1: Als Mk 2 en -3 maar met mondingsrem. Mk 4: Kanon 25 pr waarin alle voorgaande modificaties zijn verwerkt.

Affuit:

Mk 1: Eerste eigen affuit voor de 25 pr. Mk 2: Affuit met smallere as en schild en kleiner draaiplatform. Mk 3. Als Mk 2, met knikmechanisme in de affuitbenen om onder steilere hoeken te kunnen schieten.

Beschrijving

Het kanon 25 pr kan worden gebruikt voor direct vuur en voor indirect vuur, ook wel krombaanvuur genoemd.

De schietbuis is voorzien van trekken en velden, is 2,34 m lang en heeft een kaliber van 87,6 mm. Het schiet granaten met een gewicht van 25 Engelse ponden (lbs), 11,3 kg. Voor pantserbestrijding worden granaten van 20 lbs, is 9 kg geschoten.

Het kanon kan schieten onder een hoek van - 5° tot + 45°, met het geknikte affuit Mk 3 tot + 55°. De maximale dracht bij indirect vuur is ruim 12 km. Bij direct vuur is het tot 2,7 km effectief.

Het kanon 25 pr Mk 2/1 op affuit Mk 1 is de zwaarste uitvoering en weegt 1.785 kg. De smallere affuiten Mk 2 en 3 zijn navenant lichter.

De bemanning van het stuk bestond uit zes man, inclusief de wachtmeester stukscommandant.

Gebruik door Nederland.

Bij de in 1941 in Congleton, Engeland, opgerichte Prinses Irenebrigade was al een afdeling veldartillerie ingedeeld die deze kanonnen gebruikte. In Nederland zelf werden vanaf 1946 de afdelingen lichte veldartillerie ermee uitgerust. Alle uitvoeringen van de 25 pr waren in gebruik. De kanonnen bleven in gebruik tot ze in 1964 werden afgelost door de AMX Pantser Rups Artillerie (PRA) met een 105 mm houwitser. Daarna waren de 25 ponders tot 1984 ingedeeld bij mobilisabele eenheden.

Een aantal stukken 25 ponder zijn bewaard gebleven voor ceremoniële taken, zoals saluutschoten bij bijzondere gebeurtenissen van het Koninklijk Huis of het afgeven van minuutschoten, bijvoorbeeld op Prinsjesdag. Deze ceremoniële taak berust bij de 11e Afdeling Rijdende Artillerie, 11 AfdRA in 't Harde.

Prinsjesdag 2015, Malieveld in Den Haag.
11 AfdRA vuurt minuutschoten met kanonnen 25 pr.

Meer informatie?

Voor uitgebreide informatie over het kanon 25 pr, de rem- en vooruitbrenginrichting of de richtmiddelen, klikt u hieronder op het betreffende onderwerp.

Beschrijving kanon 25 ponder.

Instructiemodel Rem- en vooruitbreng­inrichting

Instructiemodel Richtmiddelen

Technische Specificaties Inzien

Technische Specificaties Downloaden

Filmpje uit 1952 van de Artillerieschool over schieten met de kanonnen van de Afdelingen Veldartillerie.
U ziet alleen het deel over de 25 ponder.

Terug naar menu Geschut.