5 mei 2012 les Saintes-Maries-de-la-Mer - 3km
Van camping naar staanplaats op 500m van het dorpscentrum zijn maar 3 km maar het is een wereld van verschil. Het zand heeft plaats gemaakt voor een geasfalteerde vlakte waar plaats is voor veel motorhomes. Twee sani-stations zijn er maar geen stroom, perfect voor enkele dagen. Theoretisch mag je hier maar 48u staan maar geen kat die zich daar aan stoort. De bakker is op 50m en een kleine supermarkt nog 10m dichterbij.
Deze namiddag is er in de arena aan het strand een "Spectacle Taurin", een "course camarguaise". Dit is een circus met jonge stieren en snelle jongens. Die laatsten moeten proberen om een bloemetje(?) van tussen de hoorns van de stier te plukken, hetgeen deze niet goedschiks laat gebeuren.
Het is meer een spel dan een sport en de stieren riskeren op geen enkel ogenblik hun leven. De jongens jagen op de bloemetjes, de stieren op de jongens, het publiek geniet.
Er zijn vele Spaansachtige restaurantjes. Is het de cultuur van de Languedoc waar al vele Spaanse invloeden in verweven zijn? De gitaren zingen, de olé's klinken luid en paëlla lijkt het nationaal gerecht. 's Avonds hebben we stier en paëlla gegeten. De restaurantjes zijn amper gevuld, de voor morgen voorziene franse presidentsverkiezingen houdt de franse toeristen weg.
6 mei 2012 les Saintes-Maries-de-la-Mer - 0km
Deze voormiddag is het heel rustig, de verkiezingen zorgen voor kalmte in de straatjes rond de kerk. De bazaar van winkeltjes en restaurantjes ligt er half verlaten bij. Het is tof wanneer het zoals nu niet te druk is. Tegen de middag begint het volk toe te stromen.
In de namiddag maken we een lange wandeling op de afsluitdijk van de Camargue.
We hebben veel roze flamingo's gezien en een kudde stieren.
Wandelaars en fietsers hebben 20km officieel autovrije dijk tot aan de vuurtoren, de Phare de la Gacholle. Motorhomes staan kilometers ver langs het strand geparkeerd en de barbecue rookt. Franse families staan in een kring bij elkaar met hun motorhome, eten en drinken vormt hun voornaamste bezigheid.
Paardrijden is een geliefkoosde activiteit van de toeristen, alhoewel sommigen meer als een zoutzak dan als een ruiter te paard hangen. Wandelen langs die wankele zoutzakken is een gevaarlijke bezigheid, want de paarden hebben de rijders niet altijd onder controle.
's Avonds de lokale gastronomie opnieuw alle eer aangedaan in een klein nieuw restaurant, Les Flots Bleus, waar de vis rechtstreeks van de boot komt.
7 mei 2012 Albaron - 100km
Aigues-Mortes ligt op de grens van de Camargue en de Languedoc, te midden van zoutpannen en moerassen. De stad is volledig omwald en van op die wallen heb je een prachtig uitzicht op stad en omgeving. De rechte straten binnen de muren hebben hun middeleeuws patroon behouden.
Pleintjes, winkels en restaurants waar de toerist graag gezien is. Vooral in de snoepwinkel "La cure Gourmande" - snoepparadijs is een beter woord - in de Grand rue Jean Jaures krioelt het van toeristen die hun BMI voor éénmaal in de ijskast gezet hebben.
In de namiddag gaan we naar La Grande-Motte.
La Grande-Motte is in de jaren zestig van de vorige eeuw op de tekentafel ontstaan. Nadat op 19 mei 1967 de eerste steen gelegd is kwamen in het jaar 1968 de eerste toeristen.
Tijdens de ontwikkeling is er volop rekening gehouden met het creëren van een ruimtelijk gevoel met voldoende groen. Voetgangers en fietsers staan centraal langs de stranden, waar lange fiets- en voetgangerspaden tussen de lange zandstranden en de bebouwing niet alleen een ideale weg vormen om zich langs te verplaatsen, maar tevens is het groen langs deze paden een plaats waar lokale mensen en toeristen picknicken, zonnen en mensen bekijken.
La Grande-Motte is zo ontworpen dat je vanaf de meeste accommodaties binnen tien minuten naar het strand of de jachthaven wandelt. De wandeling brengt je dan langs de typerende architectuur van de stad: witte gebouwen met moderne vormen. Veel van deze gebouwen zijn in de vorm van een piramide gebouwd. In La Grande-Motte zijn tientallen jaren nadat het gros van de stad gebouwd is vrijwel geen sporen van verval te zien. La Grande-Motte staat er vrijwel net zo fris bij als toen de eerste toeristen hier kwamen.
In Arles zou er een staanplaats voor motorhomes zijn maar we besluiten deze nacht nog in de Camargue te blijven, in camping le Crin Blanc in Albaron (tegen Saint Gilles).
Het is een kleine slordige camping in het hol van Pluto gelegen. Buiten dansende muggen, kwakende kikkers en flamingo's is niets te beleven. Het zwembad is mooi maar het sanitair komt nog uit een ander tijdperk. Zoals gewoonlijk zijn de voorzieningen voor motorhomes povertjes. Gelukkig moeten we in een motorhome geen beroep doen op de belabberde infrastructuur. 's Nachts verjaagt een kanon met een luide knal om de 15 min de nachtdieren die god weet wat aan het uitspoken zijn.
We hebben desondanks zeer goed geslapen en zijn klaar om Arles te bezoeken.