dinsdag 3 mei 2016 - Marseillan plage - 52km
Vorig jaar heeft iemand ons de staanplaats van Marseillan plage aangeraden, we zullen daar vandaag eens gaan kijken.
Deze voormiddag moet eerst de koelkast aangevuld worden maar de supermarkten zijn dik gezaaid in Frankrijk. Parkeren aan de supermarkt is ditmaal niet eenvoudig. Alle parkeerplaatsen zijn bezet en we vinden enkel nog een krappe plaats in een verloren hoekje van de parking. Inkopen doen verloopt zoals steeds heel vlotjes.
De abdij van Valmagne is onze eerste stop. De abdij gaat vanaf 14u open voor het publiek en we picknicken daarom op de parking van de abdij. Het is een parel voor liefhebbers van middeleeuwse architectuur, maar de gotische kerk werd tijdens de Franse revolutie omgevormd in een wijnkelder. Een middeleeuwse groenten- en plantentuin ligt prachtig ingebed in de omgeving.
Langs smalle kronkelwegen en over talloze rotondes - giratoires - met om de haverklap een verkeersdrempel rijden we naar Marseillan plage. De afgesloten motorhomestaanplaats ligt op 500m van het strand en ze staat reeds goed vol.
Een kaarsrechte laan omzoomd met winkeltjes en restaurantjes leidt recht naar het strand. Waarschijnlijk een paradijs voor diegenen die zand tussen tenen en andere lichaamsdelen willen voelen krassen maar niet direct ons ding. Er staat een erg harde wind en het zand waait over de promenade.
Morgen gaan we verder, naar Olargues in de vallei van de Jaur.
woensdag 4 mei 2016 - Olargues - 83km
We vertrekken zo snel mogelijk naar de heuvels, langs glooiende wegen met de obligate rotondes en verkeersdrempels. Madame Garmin heeft dan nog een eigen idee van hoe je het beste rijdt en zoekt nog kleinere smallere wegen op. Dat ding is gekocht omdat het rekening zou houden met de afmetingen van een motorhome, het was verdorie voor vrachtwagens bedoeld! Een begeleid(er)ster met een goede wegenkaart is noodzakelijk om niet hopeloos vast te rijden in een of ander bergdorpje.
Olargues is een prachtig dorp, het wordt tot de mooiste dorpen van Frankrijk gerekend. Het is een kleinood in een bocht van de Jaur gelegen. Een staanplaats is er niet maar wel de camping Municipal Le Baous. De ontvangst is supervriendelijk en gezien het één van de eerste dagen is dat de camping open is dit jaar, hebben we een zee van plaats. Het sanitair, toch het deel dat geopend is, is zeer netjes en goed onderhouden. Speciale voorzieningen voor motorhomes zijn er echter niet.
In de namiddag komt de voorhoede van een groep “rijpere” Belgen op de camping toe. Het is een jaarlijkse uitstap van een Alpinisme club uit Brussel die hier in de omgeving een paradijs voor klimmers vindt.
donderdag 5 mei 2016 - Olargues - 0km
Het is vanmorgen met 8° erg koud in de motorhome, de alpinisten in hun tentjes zullen gebibberd hebben.
De campinguitbater heeft de plaatselijke artisanale bakker(in) aanbevolen voor het lekkere brood en de knappe verschijning. Op beide punten moet ik hem 100% gelijk geven, alhoewel het nog geen reden is om speciaal naar Olargues af te zakken.
Langs Olargues komt de Voie Verte du Haut-Languedoc (Passa Païs) voorbij, een fiets- en wandelpad op een oude spoorbaan. In de Gorges d’Héric op 5km van Olargues zou het ook zalig wandelen zijn.
Het weer is prachtig en we stappen zowel in de voor- als de namiddag een flink stuk van de voie verte. De rest van de dag wordt zoals gewoonlijk soezend met boek en drankje doorgebracht.
vrijdag 6 mei - Lamalou les Bains - 21km
Het artisanale brood is vanmorgen te hard gebakken maar voor de rest heb ik geen klachten.
De campingbaas zegt dat Bédarieux een drugshol is en dat er in Lamalou les Bains weinig te zien is. In de Trotter staat er wel iets over belle-époquevilla’s en lanen omzoomd met platanen, we zullen daar toch eens gaan kijken.
We volgen niet de gps-aanwijzingen maar de wegwijzers richting Lamalou en de “aire sur réservation”.
Volgens campercontact.nl is er een servicepunt voor passanten maar dat blijkt niet meer te kloppen, we staan voor een slagboom. Een Fransman die al een tijdje op deze plaats staat wijst er ons op dat we eens binnen - hij wil ons binnen laten - verplicht een dag moeten blijven.
De plaats wordt vooral gebruikt door kuurgasten van de badplaats, die met een pendelbus van en naar de stad gebracht worden.
Vermits we hier nu toch zijn en er volgens de Trotter toch “iets” te zien is blijven we voor één nacht. Het is spotgoedkoop - 9€ - voor een all-in (stroom en wi-fi inclusief) en zo kan ik de krant De Morgen van de laatste dagen downloaden.
Te voet naar de stad is een kwartier steil bergaf stappen. De belle-époquevilla’s zijn er inderdaad - wel niet veel zaaks - maar de lanen met platanen zijn maar gewone straten. De chique winkels die we met een kuuroord associëren zijn hier echter niet. Is het vergane glorie of is de glorie er nooit geweest?
Na opnieuw een kwartier steil bergop zijn we terug op de staanplaats. Zonnen en kranten lezen onder een bewolkte hemel, het valt nog mee.