Graag gewoon iets anders

dinsdag 17 april 2018 - Alvignac - 45km

De zon schijnt wanneer ik ’s morgens naar de bakker ga maar het is fris. De kleine wandeling scherpt de eetlust en het nieuws op de VRT-radio met de gebruikelijke files verhoogt het vakantiegevoel.

Deze voormiddag gaan we het kasteel van Castelnau Bretenoux bezoeken. Het is een mooi voorbeeld van middeleeuwse militaire architectuur. De bloedrode torens en vestingmuren staan hoog op een heuveltop, zodat je van op de wallen een weids uitzicht hebt over de omgeving. In de verte zie je het fabriek van de confituur van “Bonne maman”.

Na dit hoog bezoek houden we het deze namiddag dichter bij de grond, we gaan zelfs onder de grond! De “gouffre de Padirac" doet een belletje rinkelen bij de liefhebbers van grotten. Met zijn 40km aan ondergelopen gangen en een ingang aan een duizelingwekkend groot gat is het een compleet andere wereld dan de heuveltop van deze voormiddag.

Ondanks het vroege voorjaar maar dank zij het mooie weer en de vakantie van de Fransen is het aanschuiven aan de ingang. We kopen onze ticketten en moeten dan een half uur wachten alvorens binnen te mogen. 

Een vlucht trappen leidt naar de diepte maar de lift is handiger, sneller en comfortabeler. Een gids begeleidt ons door de smalle gangen op weg naar het grote meer. We zijn hier precies in Venetië, want bootjes met bezoekers worden er door een gids/gondelier door de smalle doorgangen van het meer gevaren naar het einde van de grot. Daar wachten nog stalactieten en -mieten, kleine meren met fascinerende kleuren, spectaculaire druipsteenformaties en heel veel trappen. De gondeliers varen ons terug over het meer en even later staan we te blinken in de zon. 

Het is nu 17u en we hebben genoeg bezocht voor vandaag, we rijden direct naar camping Padimadour in Alvignac. 

Whaw, zelden hebben we zo een mooie camping gehad. Het is net een golfterrein met mooi aangelegde plaatsen voor motorhomes, een overdekt verwarmd zwembad en heel erg vriendelijk personeel. Het zijn de eigenaars van de camping zelf die de uitbating doen en dat merk je direct.

De rest van de dag soezen we wat in de zon met een boek en een drankje. Morgen wordt het een rustdag, de camping is te mooi om er met dit zomers weer niet nog een dagje van te genieten.

woensdag 18 april 2018 - Alvignac - 0km

We blijven vandaag in de camping, met in de namiddag een kleine wandeling naar het dorp om de benen even te strekken. Onderweg komen we een koppel Parijzenaars tegen die naar de streek van Uzerche verhuisd zijn. Ze vertellen honderduit over hun zoektocht naar het geschikte huis. Het duurt 20min eer ik hun woordenvloed kan stoppen. Wanneer Fransen horen dat je een mondje frans spreekt en dan nog een “petit belge” bent kent hun enthousiasme geen grenzen.

Na een plons in het zwembad en een wijntje uit verre landen wordt de rest van de dag in zalig nietsdoen doorgebracht.

donderdag 19 april 2018 - Alvignac - 69km

Vandaag gaan we op bedevaart en doen we boodschappen, maar we komen deze namiddag zeker terug naar onze mooie camping.

Rocamadour, bedevaartplaats en pleisterplaats op de weg naar Compostella is op een miraculeuze rots gelegen. We vinden een parking boven aan het kasteel en via de kruisweg dalen we af naar de vallei.

De hoofdstraat van het dorp wemelt van de souvenierwinkeltjes, van restaurants en …. o ramp, van een “Cure gourmande”.  We komen deze delicatessenzaak overal tegen en laten ons telkens verleiden tot een flinke aankoop.

Op de terugweg naar boven maken we het ons gemakkelijk en omzeilen de trappen via een lift. De kruisweg die slingerend langs de rotsen naar boven gaat nemen we wel te voet. Het is middag wanneer we terug boven komen en de parking is een prima plek om te lunchen.

Na de middag rijden we richting Martel, maar eerst willen we nog de moulin de Cougnaguet bezoeken. Dit is een versterkte molen uit de 15de eeuw, aan het einde van een smal kronkelig weggetje gelegen. Gelukkig hebben we geen tegenliggers want uitwijkmogelijkheden zijn er niet veel. De molen is gesloten, de middagrust is heilig voor de Fransen en in twee uur wachten hebben we geen zin. 

Onderweg naar Martel stoppen we nog bij een mooi uitzichtpunt over de vallei. In Martel zoeken we eerst de Intermarché op, want de koelkast is zo goed als leeg. Langs de ringweg zien we al dat de parkings afgesloten zijn met een dwarsbalk op 2m, dus blijven we na de aankopen maar op de parking van de Intermarché staan en gaan te voet naar het centrum.

Martel, de stad met de zeven torens, is een oude vestingstad met oude herenhuizen en een mooi marktplein.

Na dit bezoek roept het zwembad van Padimadour en de rest van de namiddag is het gewoon nagenieten.

vrijdag 20 april 2018 - Saint-Cirq-Lapopie - 91km

Vandaag gaan we een beetje afstand afleggen, we zakken af naar de Lot. 

Onze eerste stop is Figeac, gelegen aan de oever van de Célé. We stoppen op een rustige parking annex staanplaats in de bovenstad. Via smalle steegjes, trappen en doorgangen bereiken we snel het centrum.

Hoge huizen van zandsteen getuigen van het indrukwekkend verleden van de stad. Onder het platte dak hebben ze een open zolder, die gebruikt werd/wordt als droogplaats voor wasgoed en artisanale producten. 

Het oude stadsdeel is een labyrint van kronkelige steegjes en vanaf het voorportaal van een hooggelegen kerk heb je een mooi uitzicht over de daken.

Na de middag volgen we de Lot richting Cahors. Er zijn in Frankrijk echter veel wegenwerken en ons gepland bezoek aan de grot van Pech Merle kan niet doorgaan. Ik betwijfel of we er ook zonder werken zouden geraken, want de weg is smal, kronkelig met overhangende rotsen. Links een muur met daarachter de Lot in de diepte, rechts een steile overhangende rots. De snelheidsbeperking tot 30km/uur op sommige stukken is niet overdreven.

In de vroege namiddag komen we in Saint-Cirq-Lapopie aan, één van de lievelingsdorpen van de Fransen. De ligging is schitterend, boven op een steile 80m hoge rots langs de rivier. We vinden een staanplaats onder de bomen langs de rivier. Aan de overzijde van de rivier staan enkele huizen maar voor het dorp moeten we eerst 20min stappen waarvan 10min steil bergop langs een geitenpad.

De kleine straatjes krioelen in april al van de toeristen en de grote parkings boven op de rotskam doen vermoeden dat het toeristisch seizoen hier zeer druk is. Oude stenen, oude huizen, oude straatjes, kunstenaars, nieuwe winkeltjes, alle ingrediënten van een toeristische topper zijn hier aanwezig.

Terug op de staanplaats hebben we gezelschap gekregen van enkele Fransen en Engelsen. De Fransman naast de deur heeft een ganse uitleg over de streek en over hoe mooi zijn Frankrijk wel niet is.

De avond is rustig en de nacht zal hier erg donker en erg stil zijn. Een bakker is er echter niet te bespeuren, dat wordt de noodvoorraad morgenvroeg.

Montfort