BIJDRAGEN

We beginnen bij het begin van het bestaan van Gerdien. Het is 1974, ergens in juni, als een zaadje van dhr. D de eicel van mw. D-R binnendringt en uit deze samensmelting een menselijk wezen begint te groeien. Wat meneer en mevrouw D echter niet weten is dat er ondertussen, ergens ver hier vandaan, op een andere planeet iets aan de hand is. Enkele geleerden op deze planeet, laten we het Ouy noemen, hebben besloten een experiment uit te voeren door de energie van een Ouy-foetus te gaan plaatsen in een foetus op aarde. Men wil zien of het mogelijk is of Ouy-mensen in staat zouden zijn te overleven op aarde. Hoe zal een Ouy-er opgroeien en zich redden op planeet aarde.

En zo gebeurt het dat op 28 maart 1975 in Nederland op planeet aarde het kind Gerdien wordt geboren, iedereen in de volste overtuiging dat het een gewoon kind is. Men kijkt nog wel raar op dat het kind een staart heeft, maar daar weet mw. D wel raad mee en bindt de staart af zodat deze een paar dagen later vanzelf afvalt. Bij haar en bij alle anderen die van dit rare feit wisten, wordt dit gegeven gewist uit hun geheugen door de geleerden van Ouy. Dit is de eerste fout die zij maakten.

Kind Gerdien groeit op, net als iedereen overtuigd, dat ze een mensenkind is. Ze voelt zich weliswaar anders, niet van hier, maar heeft hiervoor geen verklaring en dit is dan ook de tweede fout van de geleerden van Ouy. Doordat kind Gerdien zich niet thuis voelt, gaat zij verklaringen zoeken waarom zij zich anders voelt dan al die andere mensen. Haar eerste reactie is: ik ben geadopteerd, eigenlijk nog niet eens zo slecht bedacht. Kind Gerdien heeft echter wel alle uiterlijke kenmerken meegekregen van meneer en mevrouw D. dus die verklaring wordt terzijde geschoven.

Haar tweede verklaring is dat zij als experiment is geplaatst bij de familie D. en dat zij haar bestuderen. Ook een klasgenootje doet mee; die bestudeert haar 's nachts door het nachtlampje. Kind Gerdien trekt daarop het nachtlampje uit de wandcontactdoos, maar dan is ze nog zichtbaar door de stopcontactgaten. Ze vindt de oplossing door haar kussen ertegenaan te leggen en dus andersom in bed te gaan slapen. Daar is ze vanaf. Maar nu nog de spiegel op de douche: deze is bevestigd aan de muur die de badkamer van haar ouders hun slaapkamer scheidt. Tegen die muur staat in de slaapkamer de kledingkast van mevrouw D. Van hieruit regelen ze de hele boel en bestuderen ze haar. Natuurlijk kan kind Gerdien niets vinden als ze de kledingkast bestudeert. Zo slim zijn haar onderzoekers wel. Dan maar niet meer douchen. Maanden houdt ze dit vol, totdat ze zichzelf wel erg vindt beginnen te stinken en hoe stom, dat ze daar niet aan had gedacht: gewoon een handdoek voor die spiegel. Zo neem je ze de belangrijkste troef al uit handen!

Inmiddels is kind Gerdien volwassen en officieel gek verklaard. Zij weet echter wel beter, zij weet nu wat er aan de hand is, al is ze nog steeds op zoek naar de precieze antwoorden op haar vele, vele vragen. Zijn er nog meer Ouyers op deze aarde? Is men haar op Ouy vergeten? Ze wil namelijk naar huis. Ze heeft het hier wel gezien. In januari van 2001 nam ze een overdosis antidepressiva om zo terug te keren naar Ouy. Maar wat bleek: ze was inderdaad gestorven, ze was zo dood als een pier, maar toch leefde ze voort in een andere, aan de aarde parallelle wereld. Blijkbaar mocht ze nog niet naar huis en moet nu weer verder. Maar ze is zo moe, heeft geen zin meer in dit experiment. Wanneer zal deze stoppen, wanneer komen ze haar halen. Als ze alle antwoorden heeft, of zijn ze haar toch gewoon vergeten?

Dit bovenstaande stuk is geschreven door een vrouw met een bovengemiddelde intelligentie. Ze noemen haar gek, een vrouw met een psychiatrische ziekte. Wees jij maar eens zo bright om het tegendeel te beweren.

Iemand is onschuldig tot het tegendeel is bewezen!!!!!!