BIJDRAGEN

Voor 3 jaar geleden is het eigenlijk allemaal begonnen. Onze Frank, toen 17 jaar is met 3 vrienden naar Spanje geweest op vakantie. Toen hij weer terug was, begon hij te veranderen. Zijn hele doen en laten. Het was een wrak wat terug kwam. Voor die tijd was het een "gezonde" Hollandse jongen, school, werken, voetbal, vrienden en uitgaan, zoals elke jongen van 17 eigenlijk doet. Hij heeft zich ziek gemeld na die vakantie, hij zat dagen en nachten met zijn hoofd in zijn handen. Als ik hem vroeg wat of er aan de hand was, dan zei hij tegen mij "ik kan het niet uitleggen, jullie zullen dit niet begrijpen". Het ging toen bergafwaarts met Frank. Eigenlijk is het toen allemaal begonnen, alle ellende om zijn persoontje. Ik heb hem zover gekregen om hulp te gaan zoeken bij het RIAGG, maar na een paar keer hield hij het daar ook weer voor gezien. Het is toen op een gegeven moment zo uit de hand gelopen, qua bedreigingen, vernielingen, dat de politie in beeld kwam. Er volgde vorig jaar april (2001) een gedwongen opname in de psychiatrie met een Rechtelijke Machtiging (RM), moest t/m augustus 2001 behandeld worden in een psych. kliniek. Eerst de Brinkgreven, omdat in de Westerse in Almelo geen plaats was. Hij is toen toch overgeplaatst naar de Westerse in Almelo. In juni al, kregen wij hem weer thuis met de boodschap van de behandelend psych., die jongen mankeert niets "aard van het beestje". Ik had gelijk al zoiets, van hier klopt iets niet, Frank mankeert echt wel wat, maar wat, wisten wij veel. Wij hebben toen direct het RIAGG Almelo ingeschakeld, van hier gaat iets fout, maar nee hoor nergens geen gehoor. Wij hadden Frank weer thuis, met alle gevolgen van dien. Alle ellende begon gewoon weer opnieuw. Het is te triest voor woorden, dat ze Frank zomaar weer hebben laten lopen, want in oktober 2001 ging het weer helemaal fout. Bedreigingen met de dood naar ons toe, vernielingen, de hele boel verbouwen en noem maar op, terwijl hij ook zijn goeie momenten had, ik snapte er vaak niets van, de ene keer lief en aardig, en dan zomaar opeens veranderen in een "beest". Op de avond van 17 oktober kregen wij een meningsverschil over geld, Frank vond dat hij te weinig geld kreeg, terwijl hij genoeg had om een dag door te komen. Maar we kregen ruzie over toen nog een "tientje", hij gooide ons de ruiten in, vernielde alles, Frank veranderde in een monster. Gelijk eigenlijk de politie gebeld, want wij waren aan het eind van ons "Latijn", crisis team v/h RIAGG kwam er ook aan te pas. Op aanraden van hun hebben wij aangifte gedaan. En dan gaat het bekende balletje rollen. Frank verdween toen in de nacht, hele nacht niet thuis gekomen. 's-Morgens (18 oktober) kwam hij weer terug, wij met zijn allen (mijn man, zijn broer 22 jaar en z'n zusje van 16 jaar) hadden het besluit genomen om maar weer de RIAGG en de politie te bellen. Ze kwamen bij ons thuis en hebben het verhaal aangehoord van ons en nog geen uur later hebben ze Frank in de buurt opgepakt. Dan gaat het Gerechtelijke Balletje weer rollen, Frank is toen 2 weken opgesloten op het politiebureau in Almelo in afwachting van het onderzoek naar hem. Toen is hij, eigenlijk zonder dat wij het wisten, afgevoerd naar een PI-Ter Apel, omdat ze niet wisten waar ze met hem heen moesten. Via het constant moeten zeuren bij verschillende instanties hoorden wij dat hij vanuit Ter Apel in november was overgeplaatst naar PI-Arnhem-zuid (Blue-Band). Ondertussen zit je mooi met de handen in het haar, want Frank was 18 geweest, en ouder zijnde, heb je geen poot om op te staan, maar een spreekwoord zegt "de aanhouder wint". Via allerlei omwegen kwam ik achter de naam van Frank's psychiater die hij door het gerecht in Almelo toegewezen had gekregen, en wie Frank's advocaat was. Ik heb toen contact met hun gezocht. Wonder boven wonder kreeg ik gehoor. Zo kregen wij een beeld hoe of het nu met onze Frank ging, na 2 maanden die wij hem niet gezien of gehoord hadden. Frank zat dus sinds november 2001 in de gevangenis (IBA individuele begeleidings- afd.) Arnhem-zuid te wachten op het onderzoek naar hem. Want Frank mankeerde echt wat, maar wat, dat moest nog onderzocht worden. Wij zijn die mensen van de IBA- Arnhem nog steeds heel dankbaar voor de manier waarop ze onze Frank hebben opgevangen. De eerste tijd wilde hij ons niet zien, maar wij hadden toch tel. contact met de afd. hoe het nu met Frank ging. In december, net vlak voor Kerst kregen wij een tel., van waag maar eens de gok, en reis vanuit Almelo maar eens af naar Arnhem. Hebben wij toen gedaan.............mijn man en ik.............je moet je zoon van 19 dan bezoeken in de bajes,.............bibbers kreeg ik er van.............ik zag mijn zoon terug.............een zielig hoopje mens.............Frank was toen niet aanspreekbaar, maar we waren al heel blij dat je hem weer konden zien. Kerst en Oud & Nieuw 2001, KLOTEN.............voor iedereen.............maar ja blijven lachen, de moed er in houden. Eind januari hoor je heel voorzichtig via de psych. van Frank, dat hij weleens aan "schizofrenie" zou kunnen lijden. Een volgend onderzoek van een 2e psych. moesten wij afwachten, en ja hoor via de Rechter in Almelo hoorden wij op 24 april 2002, dat Frank echt "schizofrenie" had en dat hij voor minstens een jaar moest worden opgenomen in een kliniek. Dat was dus in april 2002, maar ja overal zijn wachtlijsten, dus Frank heeft nog 4 maanden, tot 9 september 2002 moeten wachten op zijn overplaatsing vanuit een gevangenis naar een "kliniek-Brinkgreven-Deventer". Om even niet te vergeten, in januari 2002 heeft iemand, die vat op Frank had in PI-Arnhem, hem min of meer gedwongen om een "Risperdal" te gaan slikken. Op aanraden van hun hebben wij toen Frank niet bezocht, maar hadden wel dagelijks tel. contact met de IBA-afdeling, hoe het nu met Frank ging. Er werd gezegd, laat hem maar even, laat het allemaal maar even inwerken. In februari net vlak voor mijn verjaardag, belde onze Frank zelf naar huis.............van "mam" "kom je me nu opzoeken" "we zijn gaan vliegen" "naar Arnhem" het was een dag en nacht verschil, frank in oktober 2001 en toen in februari 2002. Het is een lijdensweg van 11 maanden geweest. Maar nogmaals op 9 september is Frank naar Deventer overgeplaatst. Naar de open afd. waar allerlei "schizofrene" mensen worden behandeld. Maar na 11 maanden "brommen" kon Frank de vrijheid nog niet aan. Ging de mist in qua drugs en drankgebruik in het weekend. Dus het werd de gesloten afdeling, met toch bepaalde vrijheden. In de eerste paar weekends kwam Frank alleen op zaterdag thuis. En dat gaat toch beter, voor hem en voor ons. Frank zal moeten leren omgaan met zijn "ziekte". Met behulp van anderen hopen wij dat het in de toekomst beter met Frank zal gaan. Wij blijven in ieder geval hoop houden, en via via kom je er over achter. -Via internet -via boeken lezen -via films kijken "a beautiful mind" -via jou enz. enz. enz. Op dit moment gaat het redelijk goed met Frank, het begint een beetje tot hem door te dringen dat hem "echt" wat mankeert. Hij geeft nu zelfs toe dat hij "stemmen" hoort, en dat is al heel wat voor hem, om iets toe te geven. Heb voor mij, maar ook voor hem "internetsites" die misschien voor hem en voor ons van pas komen "geprint", en hopelijk vindt hij ooit de rust om deze door te lezen, want hier heeft hij het geduld nog niet voor.