Onze reis in juni 2008 ging naar Umbrië, Italië.
We hadden voor Hotel Guesia in Foligno gekozen wegens de centrale ligging. De lovende commentaren op het net deden de rest. Heel terechte commentaar want het hotel viel heel goed mee. Umbrië is ons beter bevallen dan Toscane, de natuur is er mooier en de mensen vriendelijker.
Toen we er in 2012 toevallig voorbijreden was de omgeving één grote bouwwerf wegens de aanleg van een autostrade. Hoe het er nu uit ziet weet ik niet.
Schitterend
Zoals Toscane heeft Umbrië prachtige steden. De steden zijn stadjes, kleiner en fijner, met minder musea en minder toeristen en met minder kassa’s aan de ingang. Een geluk bij een ongeluk, na de verwoestende aardbeving van 1997 zijn bijna alle steden heropgebouwd. Veel staat nog in de steigers maar het resultaat is prachtig.
Bezienswaardigheden
Foligno is redelijk centraal gelegen en buiten Perugia en Gubbio hebben we de meeste steden bezocht. Een week is echter te kort om meer dan een snelle indruk te krijgen maar, het smaakt naar meer.
De stedentoppers zijn Assisi en Spello. Assisi voor de kerken en Spello voor zijn ligging. Ook het middeleeuwse Bevagna is ons erg bevallen. Spoleto, de duomo van Orvieto, Todi, Montefalco, Trevi ... de lijst is lang.
In tegenstelling tot het stereotiepe Toscane is ook de natuur in Umbrië wondermooi. De Cascate delle Marmore, de Monti Sibillini, het regionaal park van Colfiorito, het Parco fluviale del Tevere, te veel om op te noemen.
zaterdag, 14 juni – 829 km - Bellinzona 829 km
We vertrekken in de nog frisse nacht en het weer is prima. Om deze tijd van het jaar is het zeer vroeg licht en tanken in Luxemburg kunnen we dus onder de opkomende zon doen. De benzine (oct 95) staat aan 1,30 de liter, evenveel als in België één maand geleden. Niets laat vermoeden dat eind 2008, na een ernstige kredietcrisis, de benzine nog amper 1 euro zal kosten.
Tegen de middag komen we in Bazel voorbij. Aan de andere kant van de snelweg golven de oranje gevoelens met vlaggen en toeters over de autostrade. De wereldbeker voetbal heeft ze volledig in de greep. Rond 13u een koffie gedronken in onze geliefkoosde tussenstop in Beckenried aan het Vierwoudstedenmeer. Daarna vlot terug op weg maar op enkele kilometers voor de Gotthardtunnel is het koekenbak: alles zit vast.
Gelukkig staan we juist voor een uitrit en kunnen we verder over de zijbaan naar de oude Gotthardpas. Het weer valt mee en tussen de overblijvende sneeuwhopen rijden we richting zuiden. In Bellinzona hebben we een kamer geboekt in het hotel Leon d’ Or omdat het Hotel Internazionale volzet is. Groot is dan ook onze verwondering wanneer we aan de ingang van de Internazionale het bordje met “Zimmer frei - Camere libere ...” zien staan.
Het Leon d’ Or is geen gouden maar eerder een houten leeuw. Kleine kamers zonder balkon, een piepkleine douche maar ‘s morgens wel een prima ontbijt. De auto staat op een “afgesloten” parking die voor iedereen vrij toegankelijk is.
Volgens mijn vrouw was de nacht zeer rumoerig - het EK voetbal joeg alle Italiaanse Zwitsers de straat op - maar ik sliep de slaap der onschuldigen.
zondag, 15 juni – Foligno 598 km
We begonnen met een goed en vroeg ontbijt kunnen tegen 8u op weg. Zoals gewoonlijk is het heel druk op de ring rond Milaan maar we vinden gemakkelijk de weg richting Bologna. In de Autogrill worden we snel bediend - eerst een bonnetje vragen aan de kassa - en dan gaat het verder richting Firenze en Perugia.
Aan het Lago di Trasimeno kunnen we een superstrada op. Een veredeld karrespoor is een te goede omschrijving voor die smalle en slecht onderhouden weg. Onderweg naar het zuiden komen we dikwijls het bordje “lavori in corso” tegen. De voorliefde van de Italiaan voor wegenwerken is nog niet verminderd. Italianen hebben een voorliefde voor overdrijvingen. Als er “super” voor staat dan hou je best je hart vast!
Rond 15u30 komen we aan het hotel aan. Zonder gps is het moeilijk te vinden, behalve als je weet dat je de weg naar Macerata moet nemen, dat wel 93km verder ligt. In het hotel is een huwelijksfeest aan de gang en de parking is bezet met huwelijksgasten. De ontvangst is hartelijk en de bagage wordt snel naar de kamer gebracht. We hebben gelukkig een kamer aan de achterzijde want langs de voorkant loopt de zeer drukke weg naar Macerata.
‘s Avonds hebben we uitstekend gegeten, maar de hoeveelheid belooft weinig goeds voor onze BMI.
Als avondlectuur heb ik de reisgidsen van Capitool (ISBN 978-90-410-3399-4) en Merian (ISBN 978-90-243-7764-0) meegebracht. Elke avond stippel ik de tochten en bezoeken voor de volgende dag uit.
maandag, 16 juni – Assisi 95 km
Assisi is het hoogtepunt van Umbrië en zo denken niet alleen de Amerikanen. De massa’s toeristen verdringen zich in de kleine steegjes. Het weer is aangenaam maar niet echt Italiaans warm. Tot onze grote verbazing is de toegang tot alle kerken gratis. Wat een verschil met Toscane waar voor het bezoek aan de kleinste krocht betaald moet worden.
Wanneer we postzegels gaan kopen vraagt de tabacchiera of Belgio soms in Afrika ligt. Is dit dommigheid, onbeleefdheid of een poging om grappig te zijn? De meeste Italianen zijn nochtans zeer vriendelijk wanneer men een mondje Italiaans spreekt. De kennis van andere talen is beperkt en zeer wisselvallig.
Parkings zijn er voldoende aan de stadsrand maar ook hier geldt, hoe vroeger op de dag hoe meer plaats. Er is in Assisi veel meer te zien dan de beroemde basiliek. Naast kerken en kapelletjes is kuieren door de steile middeleeuwse steegjes een genot voor alle zintuigen. Het hoogtepunt blijven de prachtig gerestaureerde fresco’s in de Basilica met haar onder- en bovenkerk.
Op 4 km van Assisi ligt in een dicht bos de hermitage Eremo delle Carceri met de grot waar Franciscus ging rusten.
Op 6 km van Spello ligt het kleine bergdorp Collepino. Volledig gerestaureerd na de aardbevingen van 1997 ligt het zeer vredig op een uitstekend plateau in de bergen. Je kan er vanaf de Eremo naartoe maar dat zijn 22 kronkelende kilometers over slechte weg. Van uit Spello is het via een kronkelend bergwegje met mooie uitzichten veel vlotter te bereiken.