Schietbuis 120L/55.

Nederland ontving vanaf begin 1980’er jaren de Leopard 2 gevechtstanks in de stand 2A4. Met de modificatie naar de stand 2A6, vanaf 2005, werd de 120 mm L/44 gladde schietbuis vervangen door een 1,32 m langere L/55 (lengte = 55 × kaliber). In combinatie met de moderne LKE II munitie werd de effectieve dracht daarmee vergroot van 4.000 naar 6.000 meter.

De schietbuis is glad aan de binnenzijde. Het projectiel zal dus niet draaien als het door de schietbuis verplaatst. Stabilisatie van het projectiel wordt hier verkregen door het van vinnen te voorzien. Als voorbeeld hieronder een schets van een typische Leopard 2 granaat.

De pantser doorborende pijl met vinnen is door een driedelige lichtmetalen mantel (sabot) omvat waarmee hij door de schietbuis wordt gestuwd. Bij verlaten van de schietbuis valt deze sabot uiteen en gaat de pijl alleen verder. Deze munitie wordt aangeduid als Armor Piercing, Fin Stabilized, Discarding Sabot (APFSDS)

De schietbuizen worden gemaakt door de firma Rheinmetall in Kassel, Duitsland. De lengte is 6,60 meter en het gewicht bedraagt 1.347 kilogram. Ze worden toegepast op Leopard 2A6 en hoger. Ook de Leopard 2A8, waarvan Nederland er op 14 mei 2025 46 stuks heeft besteld, is voorzien van deze schietbuis.

De verdikking halverwege de schietbuis is de rookafzuiger. Het is een holle ruimte die met een aantal kleine schuin geboorde gaatjes verbonden is met het inwendige van de schietbuis. Hij functioneert als een soort expansievat. Tijdens het schot wordt hij vol geperst en wanneer het projectiel de schietbuis verlaten heeft, blaast hij in de richting van de monding weer leeg. Hierdoor worden de restgassen uit de schietbuis en toren naar buiten gezogen.

Hier in de geschutshoek is een 3^e echelons zielwandkijker gemonteerd op deze schietbuis.